Artikulu honen helburu nagusia da Gipuzkoako Lurralde Historikoan zaintzako tokiko ekosistemen eraikuntzan ematen ari diren lidergoak aztertzea, eta, bereziki, ekosistema horien garapenean parte hartzen duten eragileen artean sortzen diren harremanak eta funtzioen banaketa aztertzea. Garatutako metodologia kualitatiboa izan da batik bat: 12 elkarrizketa egin zaizkie eremu publikoko profesionalei (politikoak eta teknikoak) eta inplikatutako Hirugarren Sektoreko erakundeetako profesionalei. Emaitzek erakusten dutenez, zaintzarako tokiko ekosistemen garapena lurraldeko estrategia politiko ontzat eta adostasun sozial eta politikorako eremu argitzat hartzen bada ere, haren hedapena eta sendotzea zalantzan egon daitezke, haren inpaktuarekin eta jasangarritasunarekin lotutako arrazoiengatik.

Gizartearen aldetik berritzaileak diren laguntza-ereduen beharra funtsezkoa da biztanleriaren zahartzeak dakartzan erronkei aurre egiteko. Beste ingurune batzuetan garatutako berrikuntza sozialek egokitzapen bat eskatzen dute, ingurune berri baterako egokienak direla bermatzeko. Ikerketa honek proposatzen du Aldaketaren Teoriako parte hartzeko tailerrek iraupen luzeko zainketetan egokienak diren berrikuntza sozialen garapena eta egokitzapena indartu dezaketela, alderdi interesdun askoren parte-hartzearen bidez, programaren teoria bat garatzeko, programa edo politika konplexu batek testuinguru jakin batean funtzionatzeko hipotesia nola planteatzen den deskribatzen duena. InCAREren adibide bat erabiltzen dute. 

Zahartzaroaren XXI. Kongresuaren edizio honek adinekoen zaintzan berrikuntzak eta erronkak ditu ardatz.​​​​​​​