Pertsonen helburu nagusietako bat da ahalik eta urte gehien bizitzea, ahalik eta muga gutxienekin eta ahalik eta autonomia handienarekin. Benetako erronka da botere publikoentzat helburu hori babestea, biztanleriaren zahartze-prozesu zorrotzaren, gaixotasunen kronifikazioaren eta etxeetako zaintza-eredu tradizionalaren gainbeherarekin batera gertatzen diren aldaketa soziodemografiko eta kulturalen aurrerapenaren erdian.

Testuinguru horretan, Autonomiaren Aldeko eta Mendetasunari Arreta Eskaintzeko Sistema (SAAD) sortzea oso mugarri garrantzitsua izan zen Espainiako gizarte-babeseko sisteman, Espainiako Ekonomia eta Gizarte Kontseiluak egindako txosten honek balioan jartzen duen bezala. Indartu beharra eskatzen du, kalitatezko arreta integrala, eskuragarria eta ekitate-baldintzetan emateko eskubide unibertsala benetan asetzeko. Covid-19ak mendekotasuna duten pertsonen artean izan dituen ondorio latzek agerian utzi dituzte jada SAADek zituen ahultasun handiak, eta inflexio-puntu bat izan behar dute, gizarte-solaskideekin eta inplikatutako eragileekin adostasunean oinarrituta, beharrezkoak diren aldaketak eta erreformak egiteko, bai eta etorkizunari begira erronka berriak ezartzeko ere.