Etxeko inguruneak eta auzokoek adinekoentzat duten garrantzia ondo ezarrita dago; hala ere, gure adinekoen populazio gero eta handiagoaren behar eta asmo aldakorrei heltzeko mugimenduak motelak izan dira orain arte. Diseinatzaile, garatzaile eta planifikatzaileentzat, zahartzen ari den biztanleriak pentsatzeko eta praktikatzeko modu berriak behar ditu.

Gidaliburu hau arkitektoei, planifikatzaileei, garatzaileei eta politikak formulatzen dituztenei zuzenduta dago, zahartzen ari den gizarte baten nahi askotarikoak eta aldakorrak lantzeko orduan.

Lehen atalak gaur egun hiriko profesionalek erabiltzen dituzten adinekoei buruzko mito eta estereotipo batzuk jorratzen ditu, eta zalantzan jartzen du zahartzea konpondu beharreko "arazoa" dela dioen interpretazioa. Aldiz, adineko pertsonak herritar gisa baloratzearen alde egiten dugu, identitate, gaitasun, behar eta asmo desberdinekin, erantzunetan praktika modu berriak eskatuz. Bigarren eta hirugarren atalek tokiko, nazioko eta nazioarteko kasuei buruzko azterlan batzuk aurkezten dituzte, gure ikuspegia babesteko erabiltzen direnak, "lekuan zahartzea" eta "etxez aldatzea" ardatz hartuta, hurrenez hurren. Laugarren atala Pozzoni arkitektura-praktika nazionalak egindako diseinuak zuzendutako ikerketa da, eta liburu honetan aurkeztutako ideia batzuk adinekoentzako garapen lagunkoi bakarrean nola txerta daitezkeen erakusten du.