Artikuluak planteatzen du zaintzak interes berezia duela antropologia ekonomikorako, itxuraz kontraesankorrak diren joerak barneratzen baititu: familia-eremuan jarraitzea, lan- eta kapital-harremanetatik kanpo, eta, bestetik, merkantilizazio-prozesu batean egotea eta gai sozial eta politiko gisa eraikitzea. Bi joera horiek, aldi berean, ekoizpen-mekanismoen eta erreprodukzio sozialaren arteko tentsioan kokatzen dira. Artikuluak zaintzaren gaia jorratzen du, eskubide gisa, eta, beraz, irismen politikoko gai gisa. Zaintza neurri gabe emakumeen eta familien esku dagoela egiaztatuta, familia, estatu eta komunitatearen artean eta emakumeen eta gizonen artean berdintasunez banatu behar dela iradokitzen du, demokratizaziorantz aurrera egiteko.