Inguruneak eta Komunitatea Espazio publikoa
Investigación cualitativa sobre diagnósticos y planes de ciudades y comunidades amigables con las personas mayores. Una visión global de la Red Española
Rodríguez-Rodríguez, V. et al.
Irisgarritasuna Ekintza komunitarioa Hiri-ingurunea Gomendioak
Editorea
Ministerio de Derechos Sociales, Consumo y Agenda 2030
Orrialdeak
105

Azterlanaren helburu espezifikoak honako hauek dira: adinekoek beren bizilekuan dituzten beharrak eta eskaerak ezagutzea, udalerrien lagunkoitasun-diagnostikoak oinarri hartuta; udal-ekintzako plan batean jasotako jarduerak aztertzea; eta, osagarri gisa, proposatutako jardueren ebaluazioa aztertzea. Dokumentazio hori aztertuta, adinekoen bizi-kalitatea hobetzeko beharrak eta eskariak identifikatu ahal izan dira.

Eskaera horiek OMEk egindako lagunkoitasun-gidan ezarritako proposamen metodologikoari erantzuten diote. Gida hori zortzi arloren azterketaren inguruan antolatzen da (aire zabaleko espazioak eta eraikinak; garraioa; etxebizitza; parte-hartze soziala; errespetua eta gizarteratzea; partaidetza zibikoa eta enplegua; komunikazioa eta informazioa; eta laguntzako eta osasuneko zerbitzu komunitarioak), eta elkarrekin lotuta daude, herri eta hirietako egiturekiko, ingurunearekiko, zerbitzuekiko eta politika politikoekiko adiskidetasun-mailaren ikuspegi fisiko integrala eskaintzeko.

Podría interesarte

Publicaciones relacionadas

Guía de diseño Etxelagun. Modelo de transformación de viviendas para mitigar las soledades y aumentar la autonomía de las personas mayores
Irulegi Garmendia, O. et al.

Gida honen helburua Gipuzkoako Lurralde Historikoko etxebizitzen diseinurako jarraibideak definitzea da, bakardadearen pertzepzioa arintzeko eta bakarrik bizi diren 55 urtetik gorako pertsonen autonomia sustatzeko. Pertsonen bizitza-zikloa kontuan hartzea da kontua, eta estatikoa den eta denboran izoztuta dirudien familia nuklear baterako pentsatutako etxebizitza-eredu bat zalantzan jartzea. Horretarako, eredu finkatu hori aldatu ahal izateko jarraibideak definitzen dira, etxebizitzak bertan bizi diren pertsonen garapenarekin batera eboluzionatzen duen organismo bizidun bihur daitezen.

Del Barrio, E.

Zahartze aktibo kontzeptua 1999an agertu zen lehen aldiz, zahartzearen paradigma positiboaren tradizio zientifikoa jasoz. Horrek bateratu egiten ditu parte-hartzearen, osasunaren, independentziaren eta zahartze positiboaren nozioak, eta parte-hartzea da osagai nagusia. Paradigma hori zahartze demografikoari emandako erantzun politiko handitzat hartu zen, zahartzaroaren kontzeptu tradizionala aldatzen saiatuz eta adineko pertsonei rol berriak emanez.