Proiektuan zehar egindako elkarrizketa batzuen azterketari esker, pandemiak adineko eta mendeko pertsonen zaintzaren esanahietan emakumeentzat duen eraginari buruz hausnar dezakegu, bereziki zaintza-mosaikoek eskatzen duten antolamendu berrian eta dilema moralak areagotzean, etxekoen unitateen barruan edo kanpoan zaintza gehienak emateko erabakiaren eta hautamenaren aurrean.

Adelina Comas-Herrera, codirectora del proyecto Strengthening Responses to Dementia, se encontraba investigando en el cuidado de personas con demencia, cuando el estallido de la pandemia le hizo redirigir su foco de atención. Ante el caos internacional, creó junto a Joseba Zalakain, director del SiiS, la plataforma LTCcovid para tratar de recabar y compartir los pocos y confusos datos de los fallecimientos que se iban registrando en los centros de mayores de distintos países, que fueron los lugares donde más se cebó la primera ola. «La mitad o más de las muertes en países de Europa eran personas que vivían en residencias», afirma.

Zahartzea eta desgaitasuna mendetasun-egoerak sortzen dituzten faktoreak dira, eta herritar guztiei eragiten diete, baina ondorio bereziki kritikoak dituzte gizarte-geruza ahulenetan, laguntza-sare formal edo informal defizitarioekin. Mende honen erdialdean, Europar Batasunak munduko mendekotasun tasarik handienetakoa izango du, eta tasa horiek nahiko handiak izango dira Iberoamerikako zenbait herrialdetan ere, hala nola Uruguain, Txilen, Costa Rican, Kuban, Kolonbian, Brasilen, Argentinan eta Mexikon.