Zer da zainketa-ekosistema lokal bat?

Zainketa-ekosistema batek tokiko mailan integratzen ditu, erabiltzaileen eta udalerriaren beharretatik, osasun-zerbitzuak, gizarte-zerbitzuak eta komunitate-zerbitzuak, eta gizarte-ekimena eta ekimen pribatua lotzen ditu arreta- eta zaintza-ibilbideen diseinuan eta kudeaketa pertsonalizatuan.

Ibilbideak zerbitzuak adinekoen premiekin lotzen dituzten ibilbideak dira.

Nola diseinatzen dira arreta- eta zaintza-ibilbideak?

Osasun-zerbitzuen, zerbitzu sozialen, komunitarioen eta pribatuen eskaintza adineko bakoitzaren beharretara egokitzeko, kasuak kudeatzeko metodologiak jartzen dira abian. Kasuen kudeaketa zainketetan espezializatutako talde profesional batek koordinatzen du, eta adineko bakoitzaren eta haren ingurunearen beharrak ezagutzen ditu, balorazio- eta diagnostiko-tresnei esker.

Informazio horrekin, eta adineko pertsonaren eta haren familia-ingurunearen lankidetzarekin, Arreta Plan Pertsonalizatua diseinatu eta kudeatzen du.

Zer da Arreta Plan Pertsonalizatua?

Arreta Pertsonalizatuko Planek hainbat jarduera antolatzen dituzte, denboran planifikatuta, adinekoari eguneroko bizi-kalitatea hobetzeko aukera ematen diotenak.
Kasu bakoitza kudeatzen duen pertsonak/taldeak Arreta Pertsonalizatuko Plana egiten lagundu, koordinatu eta gainbegiratzen du, zerbitzuetan sartzea erraztuz eta Planean aurreikusitako jardueren jarraipena eginez.

Arreta pertsonalizatuko planak ingurune digital batean erregistratzen dira, pertsonen digitalen eskubideak errespetatzen dituen bizitzaren historia (digitala) erregistratzeko.

Nola garatu arreta eta zaintzarako ekosistema lokalak?

1. Maila anitzeko talde eragilea eratzea (tokikoa, forala eta autonomikoa) (gobernantza eta erabakiak hartzea).
2. Zerbitzuen eta ibilbideen tokiko mapa egitea eta tokiko gaitasunak ebaluatzea.
3. Profilen mapa egitea (erabiltzaileak) eta zainketa-ibilbideak diseinatzea.
4. Zerbitzu berrien edo hobetuen esperientzia pilotuak eta arreta eta zaintza ibilbideak diseinatzea eta probatzea.
5. Erakundeen arteko lankidetza-planak diseinatzea eta ezartzea (ebidentzian oinarritutako politikak).
6. Zerbitzu eta ibilbide berrien prestakuntza eta egokitzapen profesionaleko programak diseinatzea eta bultzatzea.
7. Zerbitzu berriak edo hobetuak eta arreta eta zaintzako ibilbideak egonkortzea, gizarte-, osasun- eta komunitate-zerbitzuen zorroaren barruan, toki-mailan (udal-mailan).
8. Proiektu esperimentalak, Garapen Instituzionaleko Planak, Prestakuntza Programak eta Arreta eta Zaintza Eredu berriak eskalatzea (adopzio/egokitzapen bidez transferitzea).
9. Ekosistemaren garapenaren une bakoitzean ebaluazio parte-hartzaileko eta eragineko prozesuak garatzen dira (ebaluazio jarraitua).

Zer onura eta inpaktu sortzen dituzte zainketa-ekosistema lokalizatuek?

1. Gobernantza. Tokiko ekosistemek elkarlaneko gobernantza modu eraginkorrean egituratzen dute esperimentazioak diseinatzeko eta ebaluatzeko, garapen-planak diseinatzeko eta tokiko arreta eta zaintza eredu berriak egonkortzeko.
2. Tokiko ekosistemek tokiko arazoak eta haien ibilbideak hobeto ulertzen laguntzen dute, eta tokiko eragileen igurikimenak eta interes espezifikoak egituratzen dituzte arazoak definitzean eta haien konponbideei buruzko orientazioan.
3. Erabiltzaileak. Tokiko ekosistemek hobeto ulertzen dituzte benetako erabiltzaileen tipologiak eta arreta eta zaintzari lotutako zerbitzuak erabiltzeko praktikak. Horrek zerbitzuen eskaria eta eskaintza hobeto lotzea errazten du, tokiko baliabideen eta zerbitzuak erabiltzeko eta kontsumitzeko eredu kulturalen arabera (osasuna, gizarte eta komunitate arlokoak).
4. Esperimentazioa. Ekosistema lokalak esperimentalak dira berez. Esperimentazio soziala funtsezkoa da ebidentzian oinarritutako arreta- eta zaintza-politikak, -zerbitzuak eta -ibilbideak diseinatzeko. Esperimentazio soziala da erabiltzaileek berrikuntza sozialak diseinatzeko egiten duten estrategiarik onena.
5. Tokiko gaitasunak. Ekosistemek tokiko gaitasunak garatzen dituzte, esperimentazioa (berrikuntza), garapen- eta prestakuntza-planen garapena eta zerbitzu eta ibilbide berrien integrazio instituzionaleko prozesuak oinarri hartuta.
6. Egonkortzea. Tokiko ekosistemek garapen instituzionaleko planak garatu eta bultzatzen dituzte, elkarlaneko gobernantzan oinarrituta, dauden zerbitzuetan zerbitzu berriak txertatzea ahalbidetzen dutenak.